॥ ॐ नमः शिवाय ॥
॥ ૐ નમઃ શિવાય ॥
जय गणेश गिरिजा सुवन, मंगल मूल सुजान ।
कहत अयोध्यादास तुम, देउ अभय वरदान ॥
જય ગણેશ ગિરિજા સુવન, મંગલ મૂલ સુજાન ।
કહત અયોધ્યાદાસ તુમ, દેઉ અભય વરદાન ॥
जय गिरिजापति दीनदयाला । सदा करत संतन प्रतिपाला ॥
જય ગિરિજાપતિ દીનદયાલા । સદા કરત સંતન પ્રતિપાલા ॥
भाल चन्द्रमा सोहत नीके । कानन कुण्डल नागफनी के ॥
ભાલ ચન્દ્રમા સોહત નીકે । કાનન કુણ્ડલ નાગફની કે ॥
संग गौर सिर गंग बहाये । मुण्डमाल तन क्षार लगाये ॥
સંગ ગૌર સિર ગંગ બહાયે । મુણ્ડમાલ તન ક્ષાર લગાયે ॥
वस्त्र खाल वाधम्बर सोहै । छवि को देखि नाग मुनि मोहै ॥
વસ્ત્ર ખાલ વાધમ્બર સોહૈ । છવિ કો દેખિ નાગ મુનિ મોહૈ ॥
मैना मातु कि हवै दुलारी । वाम अंग सोहत छवि न्यारी ॥
મૈના માતુ કિ હવૈ દુલારી । વામ અંગ સોહત છવિ ન્યારી ॥
कर त्रिशूल सोहत छवि भारी । करत सदा शत्रुन क्षयकारी ॥
કર ત્રિશૂલ સોહત છવિ ભારી । કરત સદા શત્રુન ક્ષયકારી ॥
नंदि गणेश सोहैं तहँ कैसे । सागर मध्य कमल हैं जैसे ॥
નંદિ ગણેશ સોહૈં તહઁ કૈસે । સાગર મધ્ય કમલ હૈં જૈસે ॥
कार्तिक श्याम और गणराऊ । या छवि को कहि जात न काऊ ॥
કાર્તિક શ્યામ ઔર ગણરાઊ । યા છવિ કો કહિ જાત ન કાઊ ॥
देवन जबहीं जाय पुकारा । तबहीं दुःख प्रभु आप निवारा ॥
દેવન જબહીં જાય પુકારા । તબહીં દુઃખ પ્રભુ આપ નિવારા ॥
कियो उपद्रव तारक भारी । देवन सब मिलि तुमहिं जुहारी ॥
કિયો ઉપદ્રવ તારક ભારી । દેવન સબ મિલિ તુમહિં જુહારી ॥
तुरत षडानन आप पठायउ । लव निमेष महँ मारि गिरायउ ॥
તુરત ષડાનન આપ પઠાયઉ । લવ નિમેષ મહઁ મારિ ગિરાયઉ ॥
आप जलंधर असुर संहारा । सुयश तुम्हार विदित संसारा ॥
આપ જલંધર અસુર સંહારા । સુયશ તુમ્હાર વિદિત સંસારા ॥
त्रिपुरासुर सन युद्ध मचाई । सबहिं कृपा करि लीन बचाई ॥
ત્રિપુરાસુર સન યુદ્ધ મચાઈ । સબહિં કૃપા કરિ લીન બચાઈ ॥
किया तपहिं भागीरथ भारी । पुरव प्रतिज्ञा तासु पुरारी ॥
કિયા તપહિં ભાગીરથ ભારી । પુરવ પ્રતિજ્ઞા તાસુ પુરારી ॥
दानिन महँ तुम सम कोइ नाहीं । सेवक स्तुति करत सदाहीं ॥
દાનિન મહઁ તુમ સમ કોઇ નાહીં । સેવક સ્તુતિ કરત સદાહીં ॥
वेद माहि महिमा तब गाई । अकथ अनादि भेद नहीं पाई ॥
વેદ માહિ મહિમા તબ ગાઈ । અકથ અનાદિ ભેદ નહીં પાઈ ॥
प्रकटी उदधि मथन ते ज्वाला । जरत सुरासुर भए विहाला ॥
પ્રકટી ઉદધિ મથન તે જ્વાલા । જરત સુરાસુર ભએ વિહાલા ॥
कीन्ह दया तहँ करी सहाई । नीलकंठ तव नाम कहाई ॥
કીન્હ દયા તહઁ કરી સહાઈ । નીલકંઠ તવ નામ કહાઈ ॥
पूजन रामचन्द्र जब कीन्हा । जीत के लंक विभीषण दीन्हा ॥
પૂજન રામચન્દ્ર જબ કીન્હા । જીત કે લંક વિભીષણ દીન્હા ॥
सहस कमल में हो रहे धारी । कीन्ह परीक्षा तबहीं पुरारी ॥
સહસ કમલ મેં હો રહે ધારી । કીન્હ પરીક્ષા તબહીં પુરારી ॥
एक कमल प्रभु राखेउ गोई । कमल नैन पूजन चहँ सोई ॥
એક કમલ પ્રભુ રાખેઉ ગોઈ । કમલ નૈન પૂજન ચહઁ સોઈ ॥
कठिन भक्ति देखी प्रभु शंकर । भये प्रसन्न दिये इच्छित वर ॥
કઠિન ભક્તિ દેખી પ્રભુ શંકર । ભયે પ્રસન્ન દિયે ઇચ્છિત વર ॥
जय जय जय अनंत अविनाशी । करत कृपा सबके घटवासी ॥
જય જય જય અનંત અવિનાશી । કરત કૃપા સબકે ઘટવાસી ॥
दुष्ट सकल नित मोहि सतावैं । भ्रमत रहौं मोहि चैन न आवै ॥
દુષ્ટ સકલ નિત મોહિ સતાવૈં । ભ્રમત રહૌં મોહિ ચૈન ન આવૈ ॥
त्राहि त्राहि मैं नाथ पुकारौं । यहि अवसर मोहि आन उबारो ॥
ત્રાહિ ત્રાહિ મૈં નાથ પુકારૌં । યહિ અવસર મોહિ આન ઉબારો ॥
ले त्रिशूल शत्रुन को मारो । संकट ते मोहि आन उबारो ॥
લે ત્રિશૂલ શત્રુન કો મારો । સંકટ તે મોહિ આન ઉબારો ॥
मात-पिता भ्राता सब होई । संकट में पूछत नहीं कोई ॥
માત-પિતા ભ્રાતા સબ હોઈ । સંકટ મેં પૂછત નહીં કોઈ ॥
स्वामी एक है आस तुम्हारी । आय हरहु मम संकट भारी ॥
સ્વામી એક હૈ આસ તુમ્હારી । આય હરહુ મમ સંકટ ભારી ॥
धन निर्धन को देत सदाहीं । जो कोई जाँचे सो फल पाहीं ॥
ધન નિર્ધન કો દેત સદાહીં । જો કોઈ જાઁચે સો ફલ પાહીં ॥
अस्तुति केहि विधि करौं तुम्हारी । क्षमहु नाथ अब चूक हमारी ॥
અસ્તુતિ કેહિ વિધિ કરૌં તુમ્હારી । ક્ષમહુ નાથ અબ ચૂક હમારી ॥
शंकर को संकट के नाशन । विघ्न विनाशन मंगल कारन ॥
શંકર કો સંકટ કે નાશન । વિઘ્ન વિનાશન મંગલ કારન ॥
योगी यति मुनि ध्यान लगावें । नारद सारद शीश नवावें ॥
યોગી યતિ મુનિ ધ્યાન લગાવેં । નારદ સારદ શીશ નવાવેં ॥
नमो नमो जय नमः शिवाय । सुर ब्रह्मादिक पार न पाय ॥
નમો નમો જય નમઃ શિવાય । સુર બ્રહ્માદિક પાર ન પાય ॥
जो यह पाठ करे मन लाई । ता पर होत हैं शम्भु सहाई ॥
જો યહ પાઠ કરે મન લાઈ । તા પર હોત હૈં શમ્ભુ સહાઈ ॥
ऋनियाँ जो कोइ को अधिकारी । पाठ करे सो पावनहारी ॥
ઋનિયાઁ જો કોઇ કો અધિકારી । પાઠ કરે સો પાવનહારી ॥
पुत्र होन कर इच्छा कोई । निश्चय शिव प्रसाद तेहि होई ॥
પુત્ર હોન કર ઇચ્છા કોઈ । નિશ્ચય શિવ પ્રસાદ તેહિ હોઈ ॥
पण्डित त्रयोदशी को लावै । ध्यान पूर्वक होम करावै ॥
પણ્ડિત ત્રયોદશી કો લાવૈ । ધ્યાન પૂર્વક હોમ કરાવૈ ॥
त्रयोदशी व्रत करै हमेशा । तन नहिं ताके रहै कलेशा ॥
ત્રયોદશી વ્રત કરૈ હમેશા । તન નહિં તાકે રહૈ કલેશા ॥
धूप दीप नैवेद्य चढ़ावै । शंकर सम्मुख पाठ सुनावै ॥
ધૂપ દીપ નૈવેદ્ય ચઢ઼ાવૈ । શંકર સમ્મુખ પાઠ સુનાવૈ ॥
जन्म-जन्म के पाप नसावै । अंत धाम शुवपुर में पावै ॥
જન્મ-જન્મ કે પાપ નસાવૈ । અંત ધામ શુવપુર મેં પાવૈ ॥
कहत अयोध्या आस तुम्हारी । जानि सकल दुःख हरहु हमारी ॥
કહત અયોધ્યા આસ તુમ્હારી । જાનિ સકલ દુઃખ હરહુ હમારી ॥
नित नेम कर प्रातः ही पाठ करो चालीसा ।
तुम मेरी मनोकामना, पूर्ण करो जगदीश ॥
मंगसर छठि हेमंत ऋतु, संवत चौदस जान ।
अस्तुति चालीसा शिवहिं, पूर्ण कीन कल्याण ॥
નિત નેમ કર પ્રાતઃ હી પાઠ કરો ચાલીસા ।
તુમ મેરી મનોકામના, પૂર્ણ કરો જગદીશ ॥
મંગસર છઠિ હેમંત ઋતુ, સંવત ચૌદસ જાન ।
અસ્તુતિ ચાલીસા શિવહિં, પૂર્ણ કીન કલ્યાણ ॥
॥ इति ॥
॥ ઇતિ ॥
0 Feedback:
Post a Comment